Στην ιστοσελίδα του Yπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής έχει αναρτηθεί προς διαβούλευση σχέδιο Π.Δ. με τίτλο:
«Χαρακτηρισμός ως προστατευόμενης της περιοχής του όρους Μαινάλου ως Περιφερειακού Πάρκου»
Ακολουθούν το σχέδιο Π.Δ. και οι θέσεις και παρατηρήσεις επ’ αυτού των:
• ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΡΚΑΔΩΝ ΟΡΕΙΒΑΤΩΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ
• Ε.Ο.Σ. ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ
• ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΡΚΑΔΙΑΣ
Άρθρο 01: Σκοπός
Σκοπός του παρόντος αποτελεί ο χαρακτηρισμός ως προστατευόμενης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 4 και 5 του ν. 3937/2011 της περιοχής η οποία χαρακτηρίζεται ως Περιφερειακό Πάρκο, όπως προκύπτει από το τοπογραφικό διάγραμμα, το οποίο δημοσιεύεται ως επισυναπτόμενο στο παρόν διάταγμα και περιλαμβάνει:
– Ζώνη Περιοχής Προστασίας της Φύσης
– Ζώνη Περιοχής Οικοανάπτυξης
Παρατηρήσεις επί του άρθρου 1:
Στο αδιαίρετο σύμπλοκο «Προστασία – Αειφόρος Ανάπτυξη», το σκέλος της προστασίας (των τοπίων, της βιοποικιλότητας και των παραδοσιακών αγροτικών δραστηριοτήτων) αποτελεί όχι μόνο το ηθικό και πολιτισμικό πρόταγμα, αλλά αναγκαία προϋπόθεση για την εκπλήρωση του σκέλους της αειφόρου ανάπτυξης. Δηλαδή η διατήρηση ενός ελάχιστου τοπιακού, ιστορικού, οικολογικού και αγροτικού παραγωγικού αποθέματος, αποτελεί αφ’ εαυτού τεράστιο αναπτυξιακό πόρο. Αποτελεί πόλο έλξης επισκεπτών με διαφοροποιημένα ενδιαφέροντα σε ετήσια βάση, αγροοικοτουρισμό υψηλού πολιτιστικού και οικονομικού επιπέδου, κάθετη αύξηση της υπεραξίας των τοπικών προϊόντων και υπηρεσιών.
Όμως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη φύση, που οδηγεί στη ματαίωση κάθε είδους μακρόπνοης και βιώσιμης ανάπτυξης, είναι η οριζόντια διασπορά της δόμησης και η άναρχη οικοπεδοποίηση των οικοτόπων προτεραιότητας.
Επομένως η αποτελεσματική ζωνοποίηση των οικοσυστημάτων και η χωροθέτηση των χρήσεων γης, με βασικό γνώμονα την προστασία, έχει ζωτική σημασία για την ύπαρξη ανάπτυξης με αειφορία.
Η ως άνω διαπιστώσεις που είναι και η προμετωπίδα της Ε.Π.Μ. επιβάλλεται να προταχθούν στο Άρθρο περί σκοπών του οικολογικού πάρκου Μαινάλου.
Άρθρο 02:Χαρακτηρισμός και όρια των περιοχών
Χαρακτηρίζεται ως Περιφερειακό Πάρκο ο ορεινός όγκος Μαινάλου όπως φαίνεται στο σχετικό χάρτη κλίμακας 1 : 50.000
Το όριο του πάρκου αρχίζει από την κορυφή του πρώτου ελιγμού της οδού Τρίπολης Σιλίμνας σε απόσταση περίπου ενός χιλιομέτρου από το Νοσοκομείο της Τρίπολης. Από το σημείο αυτό ακολουθεί βορειανατολική πορεία ταυτιζόμενο με την οδό Γορτυνίας εκ της οποίας εισέρχεται εντός του πολεοδομικού συγκροτήματος της Τρίπολης και στη συνέχεια ακολουθεί την οδό Ταλούμη στη συνέχεια την οδό Αγίας Κυριακής και Δαβάκη έως το τέρμα της και στο σημείο συμβολής με την οδό Παπανικολή. Στη συνέχεια κατευθύνεται σχεδόν σε ευθυγραμμεία περνώντας μεταξύ Αγίας Τριάδας και Αγίου Γεωργίου μέχρι του οικισμού του Μερκοβουνίου. Στη συνέχεια ακολουθεί την οδό από το Μερκοβούνι προς τον οικισμό Σκοπή τον οποίο παρακάμπτει νοτίως ακολουθώντας τη συνέχεια της εν λόγω οδού και συνεχίζει έως το Σταθμό Καϊκά και συγκεκριμένα στο σημείο συμβολής της με την οδό Τρίπολης – Πύργου. Ακολουθώντας στη συνέχεια την τελευταία οδό στα επτακόσια περίπου μέτρα στρέφεται λοξώς αριστερά και ακολουθεί την οδό προς τον οικισμό Μηλιά και μετά από μήκος χιλίων εκατόν πενήντα μέτρων στρέφεται λοξώς δεξιά ακολουθώντας ενδιάμεση παράλληλη σχετικά οδό προς την οδό Τριπόλεως-Πύργου έως την οριστική συμβολή της με τη δεύτερη στη θέση Σταθμός Καλόγηρου. Από το σημείο αυτό στέφεται βορειοδυτικά ακολουθώντας την εν λόγω οδό προς Κάψια. Στη συνέχεια ακολουθεί την οδό προς Λεβίδι, Βλαχέρνα και Νυμφασία. Από τη Νυμφασία κατευθύνεται προς την Ιερά Μονή Παναγίας Κρεμνίτσας και μετέπειτα συνεχίζει ακολουθώντας το ρέμα του Μυλάοντα σε απόσταση περίπου 500 μέτρων έως τη συμβολή του Μυλάοντα με το Κακόρρεμα. Στρέφεται στη συνέχεια δυτικά ακολουθώντας την κοίτη του Κακορρέματος έως την κορυφή Μύτικας. Από την κορυφή αυτή συνεχίζει δυτικά έως τον οικισμό του Βαλτεσινίκου. Από το Βαλτεσινίκο ακολουθεί την οδό προς Καρκαλού, Δημητσάνα, Στεμνίτσα, Χρυσοβύτσι, Τσελεπάκο, Σιλίμνα και κλείνει στο αρχικό σημείο του ελιγμού πριν το Νοσοκομείο της Τρίπολης.
Σε όλη την έκταση του Περιφερειακού Πάρκου επιβάλλεται η εφαρμογή μέτρων και ρυθμίσεων που εξασφαλίζουν την αποτελεσματική προστασία της περιοχής.
1. Ζώνη Περιοχής Προστασίας της Φύσης
Χωρίζεται σε δύο υποζώνες
Α1 – Ζώνη Προστασίας της Φύσης
Περιλαμβάνει το Καταφύγιο Άγριας Ζωής όπως ορίζεται με την απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας 170836/2258/27.6.85 (ΦΕΚ 435 τ. Β’/15.7.85)
Α2 – Ζώνη Προστασίας της Φύσης.
Περιλαμβάνει τη φυσική ζώνη βλάστησης που αναπτύσσεται παράλληλα με την κοίτη του ρέματος Πεσέ (Μυλάοντας) και Κακορέματος και τις ανωδασικές περιοχές του κεντρικού και ανατολικού Μαινάλου. Ορίζεται δε η περιοχή που περιλαμβάνεται μεταξύ των παρακάτω φυσικών και τεχνητών ορίων και γεωγραφικών συντεταγμένων του χάρτη οριοθέτησης και απεικόνισης ορίων, των ζωνών προστασίας, κλίμακας 1:50.000.
Συγκεκριμένα στην περίπτωση του Μυλάοντα, η ζώνη αυτή ξεκινά από τις θέσεις Μοτσαροβούνα, Μαζαράκη και ακολουθεί τη χωροσταθμική των 1220 μ. παράλληλα με το ρέμα Κανελάκι μέχρι τη θέση Μπουρμπουλίστρα Βρύση. Στη συνέχεια ακολουθεί την υψομετρική καμπύλη των 1200 μέτρων, έως τη θέση Τρανή Βρύση. Από το σημείο αυτό και βορειότερα ακολουθεί τις βαθμιαία μειούμενες χωροσταθμικές καμπύλες και την παράλληλη προς το ρέμα φυσική βλάστηση έως το υψόμετρο των 1000 μ. στο σημείο που συναντά την οδό από Βυτίνα προς Δημητσάνα. Από το σημείο αυτό και στο εξής ακολουθεί τη στέψη του φαραγγιού έως την έξοδο του ρέματος στην Καμενίτσα. Περιλαμβάνει επίσης τα όρια της φυσικής βλάστησης που αναπτύσσεται κατά μήκος του συμβάλλοντος στο Μυλάοντα Κακορρέματος, που ξεκινά από το υψόμετρο των 1200 μ., στη θέση Μύτικας, 4 χλμ., βορειότερα του οικισμού Μαγούλιανα και εκβάλλει 1,5 χλμ., περίπου βορειότερα από την Ιερά Μονή Κερνίτσης. Στην περίπτωση του κεντρικού Μαινάλου περιλαμβάνει τις περιοχές Μαδάρα και Χουλιαροθήκα που περικλείονται από την ισοϋψή των 1400 μ. και συγκεκριμένα από τη θέση Βούρτσα στα νότια το όριο μεταβαίνει διαδοχικά στη θέση των πηγών του Διρρέματος, στη συνέχεια στη θέση Βύθισμα (δυτικά της Αλωνίσταινας) και αμέσως μετά στη θέση Προφήτης Ηλίας (βορειότερο σημείο, 4 χλμ., ανατολικά νοτιοανατολικά του Μεθυδρίου). Από το σημείο αυτό, στρέφεται νότια στη θέση Καλογερινά, διέρχεται από τη Βρωμόβρυση και κλείνει στο νότιο σημείο στη θέση Βούρτσα.
Στην περίπτωση τέλος του ανατολικού Μαινάλου η Α2 – Ζώνη προστασίας περικλείεται από την υψομετρική καμπύλη των 1500 μέτρων, η οποία στην ουσία οριοθετεί όλες τις γυμνές περιοχές πάνω από τα δασοόρια. Συγκεκριμένα περιλαμβάνει από το νότο τις κορυφές Κουλουρδού και Αϊντινής (ανατολικά του Ροϊνού) και λίγο βορειότερα, όλες τις κορυφές και τους αυχένες της Μουρτζιάς. Στο κέντρο περιλαμβάνει τις κορυφές Ξερακιάς, Σφεντάμι, Προφ. Ηλίας (Οστρακίνα), Μαύρη Κορυφή, Μεσοβούνι, Βούρβουλα, Μεγάλο Διάσελο και δυτικότερα τις κορυφές Τζελάτη και Πατερίτσα. Τέλος, βόρεια περιλαμβάνει δύο κορυφές το Μεσοβούνι και τον Προφήτη Ηλία (ανατολικά της Βυτίνας).
2. Ζώνη Περιοχής Οικοανάπτυξης
Ορίζεται η περιοχή που περιλαμβάνεται μεταξύ των παρακάτω φυσικών και τεχνητών ορίων και γεωγραφικών συντεταγμένων του χάρτη οριοθέτησης και απεικόνισης ορίων των ζωνών προστασίας, κλίμακας 1:50.000.
Χωρίζεται σε δύο υποζώνες
Β1 – Ζώνη : Αειφορικής Δασικής Διαχείρισης
Η ζώνη αυτή καταλαμβάνει όλες τις περιοχές που καλύπτονται από δάση κεφαλληνιακής ελάτης και αειφύλλων πλατυφύλλων, γύρω από τις προηγούμενες ζώνες προστασίας.
Συγκεκριμένα περιλαμβάνει τα δασικά συμπλέγματα ανατολικού, δυτικού και βορείου Μαινάλου, που βρίσκονται εκτός των ορίων της Ζώνης Α καθώς και τις δασικές εκτάσεις και τους θαμνώνες των αειφύλλων πλατυφύλλων που περικλείονται στο όριο της προστατευόμενης περιοχής. Επίσης περιλαμβάνει και τα μικρά διάκενα που δεν απεικονίζονται στο χάρτη των ζωνών προστασίας λόγω της κλίμακας σχεδιασμού και αποτελούν αναπόσπαστα τμήματα ευρύτερων δασών ελάτης και των υπολοίπων δασικών εκτάσεων. Το όριο της Β1 υποζώνης καθίσταται αδύνατο να περιγραφεί με φυσικά όρια και απεικονίζεται στο χάρτη των ζωνών προστασίας βάσει του χάρτη βλάστησης, ο οποίος προέκυψε από τις αεροφωτογραφίες της περιοχής και τους ορθοφωτοχάρτες που είχαν διαθέσιμους οι μελετητές. Ως εκ τούτου το πολύπλοκο μωσαϊκό που εμφανίζουν τα δάση της ελάτης και των δασικών εκτάσεων κυρίως στα όρια εξάπλωσής τους δεν επιτρέπει την περιγραφή των ορίων με σταθερά μη αμφισβητήσιμα όρια (οδούς- ρέματα- αυχένες-κορυφές). Το όριο εντέλει ακολουθεί τα φυσιογνωμικά κριτήρια της επικρατούσας βλάστησης και γίνεται περισσότερο σαφές στα όρια των γεωργικών καλλιεργειών υφιστάμενων και εγκαταλειμμένων. Σε περίπτωση αμφισβητήσεων θα πρέπει να προσφεύγουν οι αντίδικοι σε φωτοερμηνεία και να αντιμετωπίζεται το θέμα κατά περίπτωση. Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι ο χάρτης σχεδιασμού των προτεινόμενων ορίων της υποζώνης Β1, κλίμακας 1:50.000 που παρατίθεται, δεν επιτρέπει μεγαλύτερη ακρίβεια, ενώ ο στόχος του καθορισμού της εν λόγω ζώνης περιγράφεται με σαφήνεια στις επιτρεπόμενες χρήσεις.
Β2 – Ζώνη : Διατήρησης του παραδοσιακού αγροτικού τοπίου
Η ζώνη αυτή καταλαμβάνει όλες τις αγροτικές καλλιέργειες τις περιοχής, εγκαταλειμμένες και μη που διατηρούν σε μεγάλο βαθμό τους φράχτες και τις αναβαθμίδες.
Παρατηρήσεις επί του άρθρου 2:
1. Στα όρια του προστατευόμενου πάρκου Μαινάλου, θα έπρεπε να περιλαμβάνονται : α) Το εκπληκτικό φαράγγι του ποταμού Λούσιου, από τη Δημητσάνα έως τον Αλφειό και β) το νότιο Μαίναλο 50,000 στρεμμάτων (καμμένο κατά 30%), από Λούσιο – Καρύταινα – Ελληνικό – Σύρνα – Λυκόχια – Βάγγου – Αραχαμίτα – Βαλτέτσι – Συλίμνα – Τρίπολη. Και αυτό επειδή για λόγους οικολογικούς, επικοινωνίας με τους λοιπούς οικοτόπους της Πελοποννήσου, κοινωνικούς, γεωγραφικούς, μορφολογικούς, αναπτυξιακούς, είναι αναπόσπαστα τμήματα του Μαινάλου και χρήζουν ειδικής προστασίας, όπως επισημαίνει και η Ε.Π.Μ..
2. Τα όρια του πάρκου όπως περιγράφεται στο άρθρο 2 δεν αντιστοιχούν ακριβώς με το σχετικό χάρτη, ούτε με την Ε.Π.Μ., ούτε όμως περιλαμβάνουν όλα τα τμήματα Natura του ανατολικού Μαινάλου.
3. Να διευκρινισθεί ότι, στο βόρειο Μαίναλο, η όδευση από Βαλτεσινίκο έως Καρκαλού έχει ως εξής : Βαλτεσινίκο, Αγία Μαρίνα, Κρυόβρυση, Αγία Παρασκευή, Καλονέρι, Καρκαλού.
4. Στην παράγραφο 1Α2, στη σειρά 8 να γραφεί «δασική» αντί φυσική βλάστηση, χάριν της συμφωνίας προς το εύρος που απεικονίζεται στο χάρτη των ζωνών προστασίας, αλλά και για λόγους ουσίας.
5. Στο τέλος της παραγράφου 1Α2 να προστεθεί η φράση «όπως άλλωστε απεικονίζεται στο σχετικό χάρτη οριοθέτησης», για τους ίδιους λόγους.
6. Αναφορικά με το εδάφιο 2Β1 η ένστασή μας είναι θεμελιώδης.
Η σπουδαιότερη προστατευτέα αξία – οικότοπος, εκ των 11 οικοτόπων του Μαινάλου όσον αφορά :
α) Τη βιοποικιλότητα
β) Την ενότητα και όχι τον κατακερματισμό των οικοσυστημάτων
γ) Τη διατήρηση των φυσικών τοπίων
δ) Τη διάσωση των ενδιαιτημάτων της άγριας ζωής
ε) Την αειφορική άσκηση των παραδοσιακών εκτατικών αγροτικών δραστηριοτήτων είναι τα :
δασικά διάκενα και τα λιβάδια της ορεινής και ημιορεινής ζώνης (+1000 μ).
Σε άπειρα σημεία της, η Ε.Π.Μ. συστηματικά επισημαίνει και τεκμηριώνει τη θεμελιώδη σημασία της διατήρησης αυτών των οικοτόπων, όπως αποκαλύπτουν και τα πιο κάτω στοιχεία :
ΣΚΟΠΟΙ – ΑΝΑΛΥΣΗ – ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ Ε.Π.Μ. ΜΑΙΝΑΛΟΥ
Σελίδα 4 εδ 1.3 & 1.4 – Σελ. 56 εδ.6 – Σελ. 75 παρ. 3, 4, 5, 6, 7, – Σελ. 96 παρ.5 – Σελ. 99 παρ. 5 – Πίνακες σελίδων 100, 101, 102 – Σελ. 103 εδ. 3 – Σελ. 141 παρ. 2, 3 – Σελ. 144 εδ. 4 – Σελ 146 παρ.1 & 4 – Σελ. 147 παρ.3 – Σελ. 149 παρ.2 & 5 – Σελ. 151 παρ.1 , 3, 4 – Σελ. 153 παρ. 2 – Σελ. 159 παρ.6 – Σελ. 160, 161 – Σελ. 162 παρ. 4 – Σελ. 163 παρ. 1, 2, 3 – Σελ. 165 παρ. 1 – Σελ. 166, 167 – Σελ. 169, 170 εδ. 4.4
Η ένταξη των δεκάδων αυτών οικοτόπων πρώτης προτεραιότητας (αναφερόμενων ως εγκαταλελειμμένων αγρών) στη ζώνη Β2, δεν ζωνοποιεί, αλλά κατακερματίζει το οικοσύστημα, και αντίθετα προς την Ε.Π.Μ., μετατρέπει το Μαίναλο σε τεράστια οικιστική Βαβέλ. Επιφέρει ανεπανόρθωτες αλλοιώσεις στο φυσικό τοπίο, το οικοπεδοποιεί έξω απ’ τις τοπικές αγροπαραγωγικές ανάγκες των κατοίκων και καθιστά το προεδρικό διάταγμα (δήθεν προστασίας του) άνευ αξίας. Δεδομένου μάλιστα ότι τα δάση και οι δασικές εκτάσεις ήδη προστατεύονται αυτοτελώς από το δασικό νόμο, οι δε γυμνές κορυφές οι άνωθεν των 1.500 μ., καθώς είναι εκτεθειμένες σε ακραίες καιρικές συνθήκες δεν δέχονται ούτως ή άλλως οικιστικές πιέσεις, κάθε λογικός άνθρωπος αναρωτιέται.
Τι προστατεύει και εξυπηρετεί επιτέλους το Π.Δ.;
Επιβάλλεται λοιπόν να ενταχθούν στη ζώνη Β1 όλα τα δασικά διάκενα και τα ημιορεινά και ορεινά λιβάδια ανεξαρτήτως μεγέθους, τα ευρισκόμενα άνωθεν της ισοϋψούς των 1.000μ. ή έστω των 1.100μ και να εξαιρεθούν έτσι από τον Αρμαγεδδώνα της οικοδόμησης.
Με τον τρόπο αυτό η κατακερματισμένη, χαώδης και αδύνατον να περιγραφεί ζώνη αειφορικής διαχείρισης Β1, αποκτά ουσιαστικό περιεχόμενο.
Γίνεται ταυτόχρονα συνεπής προς την Ε.Π.Μ., απλή ως προς την περιγραφή και σαφής ως προς τα όρια, αφήνοντας ελάχιστα περιθώρια νομικών παρερμηνειών.
Άρθρο 03:Επιτρεπόμενες χρήσεις
Στις κατά το άρθρο 2 χαρακτηριζόμενες περιοχές επιτρέπονται οι κατά τα ακόλουθα χρήσεις:
Α1 – Ζώνη Προστασίας της Φύσης:
Η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και η παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας και πανίδας.
Οι διαχειριστικές επεμβάσεις που αποσκοπούν στην προστασία και την διατήρηση των οικοτόπων, της πανίδας και της χλωρίδας, με την σύμφωνη γνώμη του Φορέα διαχείρισης.
Τα έργα διατήρησης, διαχείρισης, αναβάθμισης και ανάδειξης (ενημερωτικές πινακίδες, σήμανση) φυσικού περιβάλλοντος, μετά από εκπόνηση των κατάλληλων τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών.
Η ημερήσια επίσκεψη και η πεζοπορία, καθώς και η μετακίνηση με τροχοφόρα στο υφιστάμενο οδικό δίκτυο, με σκοπό την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή, απαγορευμένης της διανυκτέρευσης και της κατασκήνωσης των επισκεπτών. Κατ’ εξαίρεση η κατασκήνωση – διανυκτέρευση των επισκεπτών είναι δυνατόν να επιτραπεί σε επιλεγμένες θέσεις είτε για λόγους που εξυπηρετούν τους στόχους προστασίας, δηλαδή επιστημονική έρευνα και παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας -πανίδας, είτε σε περιπτώσεις εξυπηρέτησης ήπιων φυσιολατρικών και περιηγητικών δραστηριοτήτων, μετά από σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης. Απαιτείται ο έλεγχος της πρόσβασης του κοινού στα σημεία εισόδου του δασικού οδικού δικτύου στην περιοχή του καταφυγίου. Ο έλεγχος αυτός αφορά στους επισκέπτες και επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση μπαρών ελέγχου της πρόσβασης των τροχοφόρων, κατ’ αρχήν με βάση τις υποδείξεις της σχετικής μελέτης του προγράμματος Life 99 «Διατήρηση και διαχείριση του Όρους Μαίναλο» και στη συνέχεια μετά από σχετική γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.
Ειδικά για τους λιθώνες, επιβάλλονται εποχιακές ρυθμίσεις στη διέλευση των επισκεπτών, σε απόσταση 200 μ. από τα όριά τους, στις περιπτώσεις που εντοπίζονται από το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης ενεργές φωλιές αρπακτικών πτηνών. Στις περιπτώσεις αυτές, η εποχιακή απαγόρευση της πρόσβασης εφαρμόζεται κατά την αναπαραγωγική περίοδο των πτηνών αυτών.
Οι παραδοσιακές ασχολίες όπως η κτηνοτροφία και η μελισσοκομία συνεχίζουν να ασκούνται. Ειδικότερα για την βόσκηση απαιτείται η εντός τριετίας εκπόνηση και έγκριση από το Φορέα Διαχείρισης και την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης διαχειριστικού σχεδίου και μελέτης βοσκοϊκανότητας ώστε να καθορίζονται οι ενδεδειγμένοι όροι άσκησης και η μέγιστη επιτρεπόμενη πυκνότητα ζώων. Η μελισσοκομία ασκείται ως εκτατική δραστηριότητα, με την προϋπόθεση να μην γίνονται επεμβάσεις που αλλοιώνουν το τοπίο. Η καταπολέμηση των παρασίτων θα πρέπει να ασκείται με μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον
Η συντήρηση και βελτίωση των νομίμως υφιστάμενων έργων υποδομής εφόσον δεν αποψιλωθούν ή εκχερσωθούν νέες εκτάσεις, δεν αποτίθενται προϊόντα εκσκαφών ή οικοδομικά υλικά και δεν υποβαθμίζεται το οικοσύστημα ή στοιχεία αυτού και με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης. Ειδικότερα για το οδικό δίκτυο κάθε κατηγορίας, για τα οποιαδήποτε έργα βελτίωσης απαιτείται η έγκριση Περιβαλλοντικών όρων σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις μετά από γνωμοδότηση της Δασικής Υπηρεσίας και του Φορέα Διαχείρισης.
Έργα για την προστασία και ανάδειξη των ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων και μνημείων σύμφωνα με τις κείμενες σχετικές διατάξεις.
Δραστηριότητες αναψυχής όπως η αναρρίχηση μετά από κατάλληλη χωροθέτηση της θέσης και εποχιακή ρύθμισή της, σύμφωνα με γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης και με βάση τον Κανονισμό Λειτουργίας της περιοχής.
Α2 – Ζώνη Προστασίας της Φύσης
Στην ζώνη αυτή επιτρέπονται :
Η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και η παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας και πανίδας.
Οι διαχειριστικές επεμβάσεις που αποσκοπούν στην προστασία και την διατήρηση των οικοτόπων, της πανίδας και της χλωρίδας, με την σύμφωνη γνώμη του Φορέα διαχείρισης.
Τα έργα διατήρησης, διαχείρισης, αναβάθμισης και ανάδειξης (ενημερωτικές πινακίδες, σήμανση) φυσικού περιβάλλοντος, μετά από εκπόνηση των κατάλληλων τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών.
Η ημερήσια επίσκεψη και η πεζοπορία, καθώς και η μετακίνηση με τροχοφόρα στο υφιστάμενο οδικό δίκτυο, με σκοπό την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή, απαγορευμένης της διανυκτέρευσης και της κατασκήνωσης. Κατ’ εξαίρεση η κατασκήνωση – διανυκτέρευση των επισκεπτών είναι δυνατόν να επιτραπεί σε επιλεγμένες θέσεις είτε για λόγους που εξυπηρετούν τους στόχους προστασίας, δηλαδή επιστημονική έρευνα και παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας – πανίδας, είτε σε περιπτώσεις εξυπηρέτησης ήπιων φυσιολατρικών και περιηγητικών δραστηριοτήτων, μετά από σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης. Απαιτείται ο έλεγχος της πρόσβασης του κοινού σε κομβικά σημεία εισόδου του δασικού οδικού δικτύου στην περιοχή του ορεινού όγκου. Ο έλεγχος αυτός αφορά στους επισκέπτες και όχι στους χρήστες της περιοχής και επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση μπαρών ελέγχου της πρόσβασης των τροχοφόρων, κατ’ αρχήν με βάση τις υποδείξεις της σχετικής μελέτης του προγράμματος Life 99 «Διατήρηση και διαχείριση του Όρους Μαίναλο» και στη συνέχεια μετά από σχετική γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.
Η υπαίθρια άθληση, η ορειβασία και ο χειμερινός αθλητισμός εκτός των οχλουσών, όπως πχ. μηχανοκίνητος αθλητισμός, σε οργανωμένους για τη χρήση αυτή χώρους.
Η ανέγερση και χρήση εγκαταστάσεων προσωρινού ή μόνιμου χαρακτήρα για την εξυπηρέτηση των ως άνω δραστηριοτήτων, καθώς και η συντήρηση, βελτίωση και εκσυγχρονισμός τους, εφόσον:
Α) δεν θίγονται τα προστατευτέα χαρακτηριστικά της περιοχής και δεν αλλοιώνουν το χαρακτήρα της φύσης και του τοπίου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο παρόν Διάταγμα
Β) τεκμηριώνεται η αναγκαιότητά τους από ειδική μελέτη διαχείρισης επισκεπτών που θα εκπονηθεί για την περιοχή και
Γ) επιβάλλεται για την ασφάλεια των χρηστών, μετά από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης και έγκριση περιβαλλοντικών όρων σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις
Για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των ως άνω εγκαταστάσεων είναι δυνατή η εγκατάσταση μικρών έργων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.) εφόσον δεν αλλοιώνονται τα φυσικά χαρακτηριστικά της περιοχής
Στα φαράγγια της ζώνης, επιβάλλονται εποχιακές ρυθμίσεις στη διέλευση των επισκεπτών, στις περιπτώσεις που εντοπίζονται από το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης ενεργές φωλιές αρπακτικών πτηνών. Στις περιπτώσεις αυτές, η εποχιακή απαγόρευση της πρόσβασης εφαρμόζεται σε απόσταση 200 μ. από τις επισημασμένες φωλιές, κατά την αναπαραγωγική περίοδο των πτηνών αυτών.
Οι παραδοσιακές ασχολίες όπως η κτηνοτροφία και η μελισσοκομία συνεχίζουν να ασκούνται. Ειδικότερα για την βόσκηση απαιτείται η εντός τριετίας εκπόνηση και έγκριση από το Φορέα Διαχείρισης και την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης διαχειριστικού σχεδίου και μελέτης βοσκοϊκανότητας ώστε να καθορίζονται οι ενδεδειγμένοι όροι άσκησης και η μέγιστη επιτρεπόμενη πυκνότητα ζώων. Η μελισσοκομία ασκείται ως εκτατική δραστηριότητα, με την προϋπόθεση να μην γίνονται επεμβάσεις που αλλοιώνουν το τοπίο. Η καταπολέμηση των παρασίτων θα πρέπει να ασκείται με μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον.
Ο εποχιακός σταβλισμός των κτηνοτροφικών ζώων σε κατάλληλες προσωρινές εγκαταστάσεις σταβλισμού, καθώς και η δημιουργία και συντήρηση ποτιστρών για τα κτηνοτροφικά ζώα.
Η συντήρηση και βελτίωση των νομίμως υφιστάμενων έργων υποδομής εφόσον δεν αποψιλωθούν ή εκχερσωθούν νέες εκτάσεις, δεν αποτίθενται προϊόντα εκσκαφών ή οικοδομικά υλικά και δεν υποβαθμίζεται το οικοσύστημα ή στοιχεία αυτού και με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης. Ειδικότερα για το οδικό δίκτυο κάθε κατηγορίας, για τα οποιαδήποτε έργα βελτίωσης απαιτείται η έγκριση απόφασης Περιβαλλοντικών όρων σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, μετά από γνωμοδότηση της Δασικής Υπηρεσίας και του Φορέα Διαχείρισης.
Έργα για την προστασία και ανάδειξη των ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων και μνημείων σύμφωνα με τις κείμενες σχετικές διατάξεις.
Δραστηριότητες αναψυχής όπως η αναρρίχηση μετά από κατάλληλη χωροθέτηση της θέσης και εποχιακή ρύθμισή της, σύμφωνα με γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης και με βάση τον Κανονισμό Λειτουργίας της περιοχής.
Η θήρα με βάση τις κείμενες διατάξεις. Κατά περίπτωση μπορούν να επιβάλλονται προσωρινές ρυθμίσεις θήρας από τις αρμόδιες υπηρεσίες, προκειμένου να ανακάμπτουν οι θηραματικοί πληθυσμοί.
Β1 – Ζώνη : Αειφορικής Δασικής Διαχείρισης
Στην ζώνη αυτή επιτρέπονται :
Η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και η παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας και πανίδας.
Η δασική διαχείριση με τον τρόπο που ασκείται σήμερα και σύμφωνα με το εγκεκριμένο από τη Δασική Υπηρεσία και το Φορέα Διαχείρισης, Σχέδιο Δασικής Διαχείρισης. Στη διαχείριση των συστάδων ελάτης θα πρέπει να ενσωματωθούν μέτρα διατήρησης της δασικής βιοποικιλότητας, όπως αυτά έχουν προκύψει από τη σχετική μελέτη του προγράμματος Life 99 «Διατήρηση και διαχείριση του Όρους Μαίναλο», καθώς και οι κατευθύνσεις που θα προκύψουν από την εκπόνηση του προγράμματος παρακολούθησης της κατάστασης των δασικών συστάδων. Το ίδιο ισχύει και για τις τεχνητές συστάδες μαύρης πεύκης. Στην κατεύθυνση της διασφάλισης του αειφορικού και φιλικού προς τη βιοποικιλότητα σχεδιασμού και υλοποίησης των δασικών διαχειριστικών παρεμβάσεων, θα πρέπει να επιδιωχθεί η υιοθέτηση των αρχών που προδιαγράφει η σχετική μελέτη αειφορικής πιστοποίησης της δασικής παραγωγής του όρους Μαινάλου, που εκπονήθηκε στο πλαίσιο του παραπάνω προγράμματος Life.
Οι διαχειριστικές επεμβάσεις που αποσκοπούν στην προστασία και την διατήρηση των οικοτόπων, της πανίδας και της χλωρίδας, με την σύμφωνη γνώμη του Φορέα διαχείρισης.
Τα έργα διατήρησης, διαχείρισης, αναβάθμισης και ανάδειξης (ενημερωτικές πινακίδες, σήμανση) φυσικού περιβάλλοντος, μετά από εκπόνηση των κατάλληλων τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών.
Η ημερήσια επίσκεψη και η πεζοπορία, καθώς και η μετακίνηση με τροχοφόρα στο υφιστάμενο οδικό δίκτυο, με σκοπό την παρατήρηση της φύσης και την αναψυχή, απαγορευμένης της διανυκτέρευσης και της κατασκήνωσης των επισκεπτών. Κατ’ εξαίρεση η κατασκήνωση – διανυκτέρευση των επισκεπτών είναι δυνατόν να επιτραπεί σε επιλεγμένες θέσεις, ειδικά χωροθετημένες για το σκοπό αυτό από τη Δασική Υπηρεσία, με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης. Απαιτείται ο έλεγχος της πρόσβασης του κοινού σε κομβικά σημεία εισόδου του δασικού οδικού δικτύου στην περιοχή του ορεινού όγκου. Ο έλεγχος αυτός αφορά στους επισκέπτες και όχι στους χρήστες της περιοχής και επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση μπαρών ελέγχου της πρόσβασης των τροχοφόρων, κατ’ αρχήν με βάση τις υποδείξεις της σχετικής μελέτης του προγράμματος Life 99 «Διατήρηση και διαχείριση του Όρους Μαίναλο» και στη συνέχεια μετά από σχετική γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.
Οι παραδοσιακές ασχολίες όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία, η συλλογή φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών και η μελισσοκομία συνεχίζουν να ασκούνται με τους περιορισμούς που επιβάλλουν οι ισχύουσες διατάξεις. Η γεωργία συνεχίζει να υφίσταται ως χρήση στα διάκενα του ελατοδάσους, στις θέσεις όπου υφίστανται εγκαταλειμμένοι αγροί, με την προϋπόθεση ότι διατηρεί την εκτατική μορφή της. Για τη βόσκηση απαιτείται η εκπόνηση και έγκριση από το Φορέα Διαχείρισης και την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης διαχειριστικού σχεδίου και μελέτης βοσκοϊκανότητας ώστε να καθορίζονται οι ενδεδειγμένοι όροι άσκησης και η μέγιστη επιτρεπόμενη πυκνότητα ζώων. Η μελισσοκομία ασκείται ως εκτατική δραστηριότητα, με την προϋπόθεση να μην γίνονται επεμβάσεις που αλλοιώνουν το τοπίο. Η καταπολέμηση των παρασίτων θα πρέπει να ασκείται με μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον.
Η συντήρηση και βελτίωση των νομίμως υφιστάμενων έργων υποδομής εφόσον δεν αποψιλωθούν ή εκχερσωθούν νέες εκτάσεις, δεν αποτίθενται προϊόντα εκσκαφών ή οικοδομικά υλικά και δεν υποβαθμίζεται το οικοσύστημα ή στοιχεία αυτού και με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης.
Έργα για την προστασία και ανάδειξη των ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων και μνημείων σύμφωνα με τις κείμενες σχετικές διατάξεις.
Η θήρα με βάση τους εκάστοτε όρους και ρυθμίσεις που εκδίδονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες μετά από πρόταση του Φορέα Διαχείρισης.
Β2 – Ζώνη : Διατήρησης του παραδοσιακού αγροτικού τοπίου
Στην ζώνη αυτή επιτρέπονται :
Η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και η παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας και πανίδας.
Η συντήρηση, αποκατάσταση ή επαναδημιουργία φυτοφρακτών, στα όρια των καλλιεργειών, καθώς και μονοπατιών μεταξύ των ορίων των καλλιεργειών.
Ενθαρρύνεται η μετατροπή συμβατικών καλλιεργειών σε βιολογικές καλλιέργειες και η ένταξή τους σε αγροπεριβαλλοντικά προγράμματα.
Οι διαχειριστικές επεμβάσεις που χρηματοδοτούνται από τα αγροπεριβαλλοντικά μέτρα του εκάστοτε Κανονισμού και αποσκοπούν στην προστασία και βελτίωση των αγρο-οικοσυστημάτων. Οι διαχειριστικές επεμβάσεις εκτελούνται βάσει σχετικών διαχειριστικών σχεδίων, όπως αυτά προβλέπονται από τους αγροπεριβαλλοντικούς κανονισμούς του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ώστε να αποδεικνύεται η αναγκαιότητα και σκοπιμότητά τους, καθώς και η περιβαλλοντική διασφάλιση του οικοσυστήματος.
Τα έργα διατήρησης, διαχείρισης, αναβάθμισης και ανάδειξης (ενημερωτικές πινακίδες, σήμανση, συντήρηση μονοπατιών) φυσικού περιβάλλοντος, μετά από εκπόνηση των κατάλληλων τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών.
Έργα για την προστασία και ανάδειξη των ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων και μνημείων σύμφωνα με τις κείμενες σχετικές διατάξεις.
Η επίσκεψη και η πεζοπορία καθώς και η μετακίνηση με τροχοφόρα στους υφιστάμενους δρόμους.
Η κτηνοτροφία όπως ασκείται σήμερα χωρίς παραπέρα επεμβάσεις, με απώτερο στόχο την άσκηση της με βάση Σχέδιο διαχείρισης της βόσκησης που θα εκπονηθεί και εγκριθεί από το Φορέα Διαχείρισης και την οικεία Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης .
Η μελισσοκομία ως παραδοσιακή εκτατική δραστηριότητα, με την προϋπόθεση να μην γίνονται επεμβάσεις που αλλοιώνουν το τοπίο. Η καταπολέμηση των παρασίτων θα πρέπει να ασκείται με μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον
Η θήρα σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
Όσον αφορά τα υπάρχοντα εντός της ζώνης αυτής κτίσματα βάσει νόμιμης οικοδομικής άδειας, παραμένουν και μπορούν να επισκευάζονται, ή να επεκτείνονται, μετά την έκδοση αδειών κατά τις κείμενες διατάξεις.
Η εκτός σχεδίου δόμηση σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία χωρίς τη δυνατότητα έγκρισης παρεκκλίσεων σύμφωνα με τα άρθρα 4 (γραφεία-υπεραγορές) και 5 (βιομηχανικά κτίρια) του από 24/5-31.5.1985 Π.Δ ΦΕΚ 270Δ/1985. Το ελάχιστο όριο αρτιότητας και κατάτμησης των γηπέδων ορίζεται σε 10.000 τ.μ., εφαρμοζομένης κατά τα λοιπά, όπως ισχύει της παρ. 1 του άρθρου 1 του π.δ. της 24−31.5.1985 (ΦΕΚ 270 Δ΄). Κατ’ εξαίρεση, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα κατά παρέκκλιση, γήπεδα έκτασης τουλάχιστον 4.000 τ.μ., τα οποία, κατά τη δημοσίευση του παρόντος, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα, σύμφωνα με τις οικείες πολεοδομικές διατάξεις.
Η εγκατάσταση κοινωφελών χρήσεων σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 26 του ν. 1337/1983 όπως ισχύει , μετά τη σύμφωνη γνώμη του φορέα διαχείρισης.
Η συντήρηση και βελτίωση των νομίμως υφιστάμενων έργων υποδομής με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης.
Τα νέα έργα τεχνικής υποδομής (οδικό δίκτυο κάθε κατηγορίας, δίκτυα ηλεκτρισμού, τηλεπικοινωνιών, ύδρευσης, αποχέτευσης, βιολογικών καθαρισμών και άρδευσης) επιτρέπονται κατά τις κείμενες διατάξεις, μετά την εκπόνηση Μ.Π.Ε. και την έγκριση απόφασης περιβαλλοντικών όρων, και με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης.
Η ανάπτυξη γεωργοκτηνοτροφικών βιοτεχνιών επιτρέπεται μετά την εκπόνηση Μ.Π.Ε. και την έγκριση απόφασης περιβαλλοντικών όρων, και με τη σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης.
Η κατασκευή γεωργοκτηνοτροφικών αποθηκών με μέγιστη κάλυψη οικοδομήματος 80m2, μέγιστο ύψος 4m.
Τα έργα υδροληψίας και οι γεωτρήσεις σύμφωνα με τις ετήσιες Αποφάσεις του αρμόδιου φορέα.
Επίσης η εγκατάσταση αντλιοστασίων μέγιστης επιφάνειας 6m2 και ύψους 2,5m.
Κοίτες χειμάρρων, ζώνες παρόχθιας βλάστησης
Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται οι κοίτες και η παρόχθια ζώνη των ποταμών συνεχούς ροής του περιφερειακού πάρκου (Ρέμα Καρκαλούς, ποταμοί Λούσιος και Μυλάοντας, Ρέμα Ποταμιάς και ποταμός Ελισσώνας), όπως αυτές οριοθετούνται με βάση την κείμενη νομοθεσία. Τα όρια της παρόχθιας ζώνης, ορίζονται στα 20 μ. εκατέρωθεν των οχθών της κοίτης των ρεμάτων συνεχούς ροής. Εφόσον τα όρια της φυσικής παρόχθιας βλάστησης ξεπερνούν τη ζώνη των 20 μ., λαμβάνεται ως όριο της ζώνης εκείνο της παρόχθιας βλάστησης. Σε κάθε περίπτωση, η κοίτη των ποταμών και η παρόχθια ζώνη των ποταμών συνεχούς ροής της περιοχής, θα πρέπει να οριοθετηθεί και χαρτογραφηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες, με βάση τις προβλέψεις της κείμενης νομοθεσίας.
Επιτρέπονται :
Η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας και η παρατήρηση των χαρακτηριστικών χλωρίδας και πανίδας.
Οι διαχειριστικές επεμβάσεις που αποσκοπούν στην προστασία, διατήρηση ή αποκατάσταση των παρόχθιων ενδιαιτημάτων και τη δημιουργία κατάλληλων θώκων για το φώλιασμα και την αναπαραγωγή της πανίδας.
Οι παρεμβάσεις ορεινής υδρονομίας και προστασίας από τη διάβρωση.
Οι διαχειριστικές αυτές επεμβάσεις εκτελούνται βάσει τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών, που αποδεικνύουν την αναγκαιότητα, σκοπιμότητα και την περιβαλλοντική διασφάλιση του οικοσυστήματος.
Τα έργα διατήρησης, διαχείρισης, αναβάθμισης και ανάδειξης (ενημερωτικές πινακίδες, σήμανση) φυσικού περιβάλλοντος, μετά από εκπόνηση των κατάλληλων τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών.
Η ημερήσια επίσκεψη και η πεζοπορία, καθώς και η ερασιτεχνική αλιεία, με βάση τις ρυθμίσεις που καθορίζονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες και το Φορέα Διαχείρισης .
Παρατηρήσεις επί του άρθρου 3:
1. Οι παράγραφοι 5 και 6 του εδαφίου Α2 , δεν περιλαμβάνονταν στο σχέδιο Π.Δ. που συνόδευε την Ε.Π.Μ., και εισήχθησαν είτε εκ λάθους είτε από σκοπιμότητα στο προς διαβούλευση Π.Δ. Ανοίγουν όχι απλώς την κεκρόπορτα, αλλά την πύλη της κολάσεως για το Μαίναλο. Οικοπεδοποιούν εξ ολοκλήρου ακόμα και την Α2 ζώνη, που υποτίθεται ότι βρίσκεται υψηλότερα στην κλίμακα προστασίας της φύσης και του τοπίου με πρόσχημα την υπαίθρια άθληση. Που στο κάτω-κάτω μπορεί να ασκείται ανεμπόδιστα χωρίς την ανάγκη κατασκευών και εγκαταστάσεων, με απλές διαχειριστικές ρυθμίσεις του φορέα διαχείρισης. Τέτοιες απαράδεκτες διατάξεις, σε συνδυασμό με την οικοδόμηση των διακένων που προαναφέραμε, καθιστούν το Π.Δ. προστασίας του Μαινάλου ψευδεπίγραφο. Κυριολεκτικά ένα άδειο πουκάμισο.
Απαιτείται η απόσυρση των παραγράφων 5 και 6 και η επαναφορά της αρχικής πρόβλεψης της Ε.Π.Μ. ως εξής : «Επιτρέπεται η λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου και του ορειβατικού καταφυγίου, η συντήρηση, ο εκσυγχρονισμός και η συμπλήρωση των υφιστάμενων υποδομών τους και κάθε αναγκαίας εγκατάστασης για τη χορήγηση του ειδικού σήματος του Ε.Ο.Τ. Επιβάλλεται η οριοθέτηση και σήμανση του χώρου κατάληψης του Χιονοδρομικού Κέντρου, ώστε να οριστικοποιηθεί η έκταση που καταλαμβάνεται από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις του’’.
2. Ο φορέας διαχείρισης πρέπει όχι απλά να γνωμοδοτεί, αλλά να σχεδιάζει και να συμφωνεί, όταν πρόκειται για έργα και δράσεις σε όλες τις ζώνες του πάρκου.
3. Στις υποζώνες Α1, Α2, Β1 του πάρκου, η ενδεχόμενη περίφραξη νομίμως υφιστάμενων ιδιόκτητων αγρών, όπου κριθεί απαραίτητη, να υλοποιείται μόνον δια φυσικών φυτοφρακτών ή αραιό αγκαθωτό ύψους έως 1,00 μ., για να είναι λειτουργικά τα ενδιαιτήματα της πανίδας και για λόγους αισθητικούς (βλ. Ε.Π.Μ.)
4. Στη ζώνη Β1 εδάφιο 4 να προστεθεί η φράση «συντήρηση μονοπατιών».
Άρθρο 05:Φορέας Διαχείρισης
Η παρακολούθηση της εφαρμογής και η αξιολόγηση των κανονισμών διοίκησης και λειτουργίας, ανατίθεται στο Δασαρχείο Βυτίνας, σύμφωνα με το άρθρο 15, παράγραφος (γ) του Ν.2742/1999 (ΦΕΚ 207 Α ) όπως ισχύει.
Παρατηρήσεις επί του άρθρου 5:
Ο Φορέας διαχείρισης δεν πρέπει να είναι απλό υπηρεσιακό όργανο και διεκπεραιωτής της βούλησης της εκάστοτε αποκεντρωμένης ή αιρετής περιφέρειας, κάτι που είναι πιθανό να συμβεί ανεξαρτήτως των προθέσεων των δασαρχείων. Ο Φ.Δ. πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικός, επιστημονικά και διοικητικά στελεχωμένος, με περιβαλλοντική γνώση και ευαισθησία. Να έχει αυτόνομη περιβαλλοντική στόχευση, με επικεφαλής επιστήμονες- φορείς πολιτικής.
Το δασαρχείο, οι Ο.Τ.Α. (Τρίπολης – Μεγαλόπολης – Γορτυνίας), η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και οι δύο ορειβατικοί και περιβαλλοντικοί σύλλογοι της Αρκαδίας, ΣΑΟΟ και ΕΟΣ, πρέπει μεταξύ άλλων φορέων ή προσώπων να συμμετέχουν στο Δ.Σ., όλοι αμισθί.
Ένα τέτοιο σχήμα μπορεί να εμπεδώσει στην τοπική κοινωνία, κουλτούρα ουσιαστικής προστασίας του περιβάλλοντος του Μαινάλου, που θα φέρει στη συνέχεια βιώσιμη ανάπτυξη και όχι στρεβλή, άναρχη, πελατειακή και πρόσκαιρη οικονομική επέκταση.
Εν όψει της αποστολής του Π.Δ. στο αρμόδιο τμήμα του ΣτΕ για επεξεργασία, θεωρούμε ότι οι προαναφερθείσες επισημάνσεις μας θα τύχουν της προσοχής σας. Ιδιαίτερα αυτές που αφορούν τις ανακολουθίες του σχεδίου Π.Δ. με την Ε.Π.Μ., και τους σκοπούς ανακήρυξης του Μαινάλου σε προστατευόμενο οικοσύστημα.
Με εκτίμηση, για το Δ.Σ. του Συλλόγου Αρκάδων Ορειβατών Οικολόγων (Σ.Α.Ο.Ο.)
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Νίκος Δέδες Δημήτριος Καραμήντζος