…και πεζοπορώντας φθάσαµε από το Γύθειο στο Νυµφαίο !. Μας πήρε βέβαια οκτώ χρόνια αλλά τα καταφέραµε και έτσι αρχίζουµε από το µαγευτικό αυτό χωριό το 5ήµερο φετινό trekking µας.
Ώρα 4:30 το απόγευµα αφήνουµε πίσω µας το χωριό για να ακολουθήσουµε τα ίχνη του Ε4.
Σχεδόν αµέσως βυθιστήκαµε στην πράσινη θάλασσα του Βιτσίου και µετά από 3,5 ώρες πορείας µέσα στο σκιερό δάσος οξιάς µας υποδέχτηκε η παλιά δροσοπηγή σιωπηλή µε τα ερείπιά της σκεπασµένα από κισσό και βάτα φιλόξενη όµως προσφέροντάς µας ζουµερά βατόµουρα και κρύο νερό. Κατασκηνώσαµε δίπλα στη βρύση στο χωριό ∆ροσοπηγή και πρωϊ – πρωϊ την άλλη µέρα πριν προβάλει ο ήλιος αναχωρήσαµε για τη µεγάλη περιπέτεια του Βιτσίου.
Χωµατόδροµοι, µονοπάτια και πάλι χωµατόδροµοι χαµένοι µέσα στις οξιές και στις φτέρες και κάπου – κάπου να αχνοφαίνονται κάποιες σκεπές από τα χωριά που φώλιαζαν στις πλαγιές του βουνού. Τριανταφυλλιά, Πολυπόταµο από τη µια πλευρά της κορυφογραµµής, Κορυφή και Τρίβουνο από την άλλη. ∆ώδεκα ολόκληρες ώρες που µας έφεραν στα όρια της αντοχής µας χρειάστηκαν για να φθάσουµε στη Φλώρινα, µία για να φάµε και να δροσιστούµε και άλλη µία για να φτάσουµε στο Βατοχώρι. Εννέα το βράδυ και στήνουµε σκηνές στην εκκλησιά του Αη -Γιώργη.
Ευχαριστούµε τη φιλόξενη κυρία Σοφία και την κόρη της που άνοιξαν το σπίτι τους για να κάνουµε µπάνιο και µας πρόσφεραν σοκολατάκι και λικέρ.
Πριν ο ήλιος ανατείλει ανηφορίζαµε στην σχεδόν γυµνή πλαγιά του Τρικλάριου. Κυµατιστές πλαγιές µε πλούσια χλωρίδα και η καταπληκτική θέα των Πρεσπών και του Βαρνούντα µας αποζηµίωσαν και για την ανηφόρα αλλά και για την απότοµη κατάβαση µέσα από οξιές στην Μικρή Πρέσπα. Επτά ώρες πορεία, βαρκάδα στη λίµνη επίσκεψη στους Ψαράδες και τον Άγ. Αγχίλειο είναι ο απολογισµός της 3ης ηµέρας.
Κατά τη συνήθεια µας φύγαµε πρωί και για το Βαρνούντα µε τη δροσιά σύµµαχο τα 1000 και πλέον µέτρα υψοµετρικής ούτε που µας φάνηκαν. Με οδηγό µας την κορυφογραµµή διασχίσαµε το όµορφο βουνό που κατασπαράσσεται από τους δρόµους των αιολικών πάρκων και στη συνέχεια κατηφορίσαµε για τον Ακρίτα. Ώρες πορείας 8. Η ζεστή φιλοξενία στην πλατεία του χωριού είναι η τελευταία ανάµνηση της διάσχισης για φέτος.
Η συνέχεια του χρόνου. Θα θέλαµε όµως να τονίσουµε την ανάγκη για σηµατοδότηση στις διασταυρώσεις του Ε4 µε τους χωµατόδροµους στο Βίτσι που η έλλειψη τους µας ταλαιπώρησε τόσο και να ευχαριστήσουµε θερµά το Γιάννη και το Χρήστο από το ΣΕΟ Φλώρινας για την καθοριστική βοήθεια και τη φιλοξενία τους την οποία ελπίζουµε να ανταποδώσουµε κάποια στιγµή.